Friday, June 23, 2006

In the air tonight


Μπορώ να οδηγώ με τις ώρες για να παίζω με τον αέρα. Να έχω το χέρι μου έξω από το παράθυρο και να κάνω σχέδια. Βουτιές. Κύκλους. Να του πηγαίνω κόντρα. Να κάνω αεροδυναμικιές. Να περνάει ο αέρας ανάμεσα στα δάχτυλα και να νιώθω την ταχύτητα. Να επιταχύνω για να νιώθω την αντίσταση. Και μετά να κόβω και να προσγειώνομαι. Να χορεύουν τα δάχτυλα στο ρυθμό της μουσικής. Να χορογραφώ τον αέρα. Βλέπεις που η χαρά δεν είναι κρυμμένη;

11 comments:

Anonymous said...

βλέπεις που θυμήθηκες κάτι άψογο να γράψεις? όχι ότι είχα αμφιβολία...

Anonymous said...

εγώ το κάνω καλύτερα!!!!
:D

Anonymous said...

Tzo τι σου έλεγα;; Το σημείωσα!

Ανδρομέδα είμαι σίγουρος. Εσύ έχεις κονέ με τον αέρα!

Anonymous said...

Nαι βρε! Τα μυαλά μου έχουν πα΄ρει πολύ αέρα! Αλιενοφιλί!

Anonymous said...

Σαν το πέταγμα του γλάρου είναι!
Αέρα στα πανιά σου Χρηστάκο!

Anonymous said...

Ξέρεις τι θα ήταν ωραίο; Να μπορούσαμε να βγάλουμε από το παράθυρο και τα δύο χέρια. Το ένα από τα αριστερά και το άλλο από τα δεξιά. Φαντάζομαι ο Φασούλας μπορεί να το κάνει!

Anonymous said...

Βλέπεις που οι άνεμοι μπορούν να 'ναι χαδιάρηδες;

Anonymous said...

Αερικό...:-)

Anonymous said...

χε, μου θύμισες αυτές τις spooky ομοιότητες που είχες γράψει στο ποστ των γενεθλίων μου

Anonymous said...

το προηγούμενο το γραψα εγώ, ο χαζονορθ, οκ?

Anonymous said...

global, έχεις φάει ένα κόλλημα με τον γλάρο ή μου φαίνεται;

Να σου πω ορέ Νικόλα, και πως οδηγάει ο Φασούλας;

Καπετάνισσα μπορούν. Μπορούν και να μην είναι όμως.

Beatlus δεν αναφέρεσαι σε μένα ε;;; Στο τραγούδι μάλλον.

Northy, μάλλον έχεις ξεχάσει να χρησιμοποιείς το μηχάνημα.